Eerste indruk Bogor en kakkerlakken

Op weg naar het station lieten we de taxi op de meter rijden, dit scheelde best wat geld. Eenmaal aangekomen op het station werden we weer door iedereen aangestaard, het blijft toch gek. De spoormedewerker zorgde ervoor dat we in de goede trein stapten en we dachten dat we een rechtstreekse trein hadden, dit was niet het geval. We moesten nog een keer overstappen om vervolgens de goede trein naar Bogor te nemen, welke erg vol was waardoor we moesten staan. Terwijl we steeds dichterbij Bogor kwamen begon het enorm hard te regenen. Ik dacht dat we in een heeeeele lange tunnel reden, maar zag pas na een tijd (dankzij Rianne) dat het buiten zó donker was geworden dat het leek alsof het nacht was. 
Eenmaal aangekomen in Bogor was het nog steeds aan het regenen, we hadden geen paraplu, die wilden we in Bogor kopen. Een deel van het station was overdekt, maar er waren zoveel mensen dat we onze contactpersonen moeilijk konden vinden, dankzij een kort telefoontje was het toch gelukt. Het is hier trouwens een business dat jongetjes van een jaar of 10 je met paraplu naar je taxi of een ander overdekt gedeelte begeleiden, op blote voeten! We hebben hier geen gebruik van gemaakt omdat we eerst willen weten hoe het precies zit in het parapluwereldje. 
 
De weg naar ons appartement was ongeveer 15 minuten. Bij aankomst was ik erg onder de indruk van het appartement, het is enorm ruim en schoon. De drie dames (onze contactpersonen) namen ons mee naar een lokaal restaurant waar we lekker gegeten hebben. Hierna hebben we ervoor gezorgd dat we internet op onze telefoon hebben, het appartement heeft namelijk geen WiFi. Gelukkig zijn de databundels niet heel duur, 8 GB voor ongeveer 5 euro. 
We zijn weer teruggegaan naar ons appartement waar een van de dames ons vertelde dat we een avondklok hebben en ze liever hebben dat we elke avond vóór 10 uur thuis zijn. Je hoeft me niet goed te kennen om te weten dat ik een nachtdier ben: ieder weekend werk ik bij Nr7even achter de bar en als dat niet hoeft ben ik ook in de stad te vinden. Ook alcohol is hier niet toegestaan in het appartement, daarbuiten is het bijna nergens te krijgen. De dames lieten ons alleen en het was tijd voor een verfrissende douche. Deze douche was letterlijk verfrissend, lees ijskoud. Warm water is een luxe die we de komende tijd moeten missen, ik vind het niet erg al is het bij de eerste straal water elke keer even schrikken. Rianne maakt daarentegen elke keer weer oerwoudgeluiden als ze onder de douche staat. 

Na een goede nachtrust was het tijd om wat traditionele Indonesische kleren aan te schaffen, de juf en meester horen er immers gepast bij te lopen. Ika, een van de dames, begeleidde ons naar de Bogor Trade Mall, hier hebben we batikkleren gekocht. (foto's staan in het fotoalbum) 
Toen we het winkelcentrum weer uitliepen begon het weer te regenen, inwoners van Bogor noemen het stadje "Rainy city". We zijn er inmiddels achtergekomen waarom dit zo genoemd wordt, je kunt er de klok gelijk op zetten dat het rond 4 uur gaat regenen tot een uur of 7. 
We leerden Ika het spelletje "Skipbo", Rianne heeft die meegenomen. 
Toen het weer iets minder hard regende zijn we een eettentje gaan opzoeken om te dineren. Rianne en ik hebben trouwens erg veel geluk met de locatie, er zijn zoveel restaurantjes dat we elke dag ergens anders kunnen gaan eten. 

Deze avond was enorm grappig voor mij maar een hel voor Rianne. Toen we onze tanden aan het poetsen waren liep er een (abnormaal) grote kakkerlak door de kamer van Rianne richting keuken, hij stopte bij de drempel van de deur. Rianne sprong op haar bed en begon te schreeuwen, ik moest enorm lachen. Ik heb mezelf als een enorm slechte vriend gedragen door eerst een video te maken van Rianne die stond te schreeuwen op het bed (ik mag hem niet publiceren helaas). 
Ik besloot Rianne toch maar te redden door een schrift op de kakkerlak te gooien, dit doodde de kakkerlak. Ik heb er nog lang om moeten lachen terwijl Rianne nu elke keer goed controleert of er geen beesten zijn voordat ze ergens naar binnenloopt. Ohja! We hebben ook chichaks in ons huis, dit zijn hagedissen, ik vind ze enorm leuk en Rianne begint ze ook te waarderen omdat ze muggen en andere insecten eten. In het volgende blog zal ik meer schrijven over onze buurt en de eerste schooldag. Tot snel!