Miscommunicatie en de koning en koningin op de markt

Op vrijdag was onze Engelssprekende begeleidster er weer en ze wilde een planning maken waar in staat welke lessen we willen geven. Bij deze planning kwam er een moment van verwarring in mijn hoofd omdat ze aangaf dat we bijvoorbeeld natuur konden geven maar hierbij niet vertelde wat dan precies het onderwerp was. Ik probeerde een paar keer duidelijk te krijgen wat het doel van de les moest zijn maar ze bleef herhalen dat het niet uitmaakte. Rianne kon dit een stuk makkelijker naast zich neerleggen terwijl ik maar steeds dacht: “Maar lessen moeten elkaar toch opvolgen, zoals een methode dat ook doet”. Blijkbaar maakt dat hier niet zoveel uit dus heb ik besloten het maar op me af te laten komen, we hebben besloten zelf te bedenken wat we de kinderen willen leren om vervolgens maar te zien hoe het schip strand. Jullie horen later nog wel hoe deze lessen uitgepakt hebben.

De rest van de dag werden we weer overspoeld met eten en hebben we vooral gekletst over van alles en nog wat. We zijn weer naar de sportschool geweest, na een koude douche hebben we Celblok H gekeken, waar we allebei een beetje verslaafd aan zijn.. helaas zijn we al bijna aan het einde van de seizoenen en begint mijn voorraadje series en films een beetje op te raken. Nieuwe downloaden via Netflix is niet mogelijk door het gebrek aan goede WiFi. Dan maar weer iets anders verzinnen om te doen… teennagels lakken ofzo. Deze avond zijn we gaan eten bij een klein restaurantje waar het ook weer speciaal was dat we er waren, we moesten zelfs op de foto’s met producten van het bijbehorende winkeltje en ik moest een commercial opnemen voor de social media van het restaurant, erg grappig... De link naar het filmpje: https://instagram.com/p/BTbrMb3gJEx/

Doordat er op zaterdag ook school is heb ik niet het weekendgevoel dat ik Nederland wel had. Elke avond liggen we tussen 10 en 11 uur in bed, waardoor we waarschijnlijk wel in een beter slaapritme terecht zullen komen. Op zaterdag is er een extra curriculum, hier worden de vakken Engels, pramuka (de Indonesische scouting) en computerles gegeven. Alle kinderen zijn verplicht op zaterdag deze vakken te volgen. Om 7 uur begint het programma met een gezamenlijke ochtendgymnastiek hoewel het voor mij meer als dansen voelde. Met mijn geweldige dansmoves (ahum..) heb ik de sterren van de hemel gedanst samen met alle kinderen van de school. Na deze dans hebben we ons weer voor moeten stellen door de microfoon (die ik al een beetje minder eng begin te vinden). Het voorstellen heb ik deze keer in het Indonesisch gedaan, wat me redelijk afging. Na het voorstellen hebben we de kinderen een Engelstalig liedje aangeleerd genaamd “clap, snap”, het was een toffe ervaring om dit zo’n grote groep kinderen aan te leren. De leerkrachten vroegen of we wilden rusten na deze ceremonie, ze vragen dit best vaak. Rianne en ik hebben gevraagd of we een van de lessen mochten observeren omdat we eigenlijk zoveel mogelijk wilden zien. Ook hier was weer sprake van een vorm van miscommunicatie omdat ze bleven voorstellen of we wilden rusten, gelukkig lukte het ons na een aantal keer om toch mee te mogen naar een van de lessen. We zagen twee lessen Engels en een tekenles. Een aantal opvallende zaken aan deze lessen waren dat de kinderen hun vinger niet op hoeven te steken, ze worden niet gecorrigeerd op wiebelen of staan naast hun stoel en ze kunnen pas verder gaan naar een volgende les als ze het eerdere werk afhebben. Ook is er in de 2e klas (groep 4) al sprake van huiswerk. Op zaterdag hebben we gefaald en zijn we niet gaan sporten omdat we toch wel erg moe waren van het opstaan om 6 uur. Ik had al eerder contact gelegd via facebook met een vriendelijke jongen uit Bogor, samen met hem zijn we naar het “echte” centrum van Bogor gegaan om koffie te drinken, vervolgens zijn we naar het park gegaan waar het echt heel gezellig was. Ook hier werden we weer van alle kanten gefotografeerd en waren we het gespreksonderwerp van de avond, begin er onderhand wel een beetje aan te wennen. We hebben hier een kaartspel gespeeld en omdat we om 10 uur thuis moesten zijn hebben we de taxi naar huis gepakt via Grab (een soort Uber).

Op zondag hadden we met de leerkrachten afgesproken om rond 7.30 naar het park te gaan. Iedere zondag verzamelen de inwoners van Bogor zich hier om te sporten en te eten. Ook is er een autovrije markt, de hele straat is afgezet en er word van alles verkocht, van sieraden tot blauwgeverfde kuikentjes (wat overigens erg zielig was).

We dachten alle leerkrachten te zien, omdat dit naar ons idee afgesproken was, maar we hebben maar 2 leerkrachten gezien. Zij namen ons mee over de markt en we hebben gezond in het park. We voelden ons schuldig tegenover de andere leerkrachten die zich ook ergens in het park bevonden, achteraf bleek dat het allemaal niet zo erg was. Ik heb nu het gevoel dat er hier niet zo strikt met afspraken omgegaan wordt. Op de markt kon ik door mijn lengte over alle mensen heen kijken, volgens mij ben ik de grootste persoon van Bogor op dit moment, best een leuke titel.  Ook hier werden we weer door iedereen nageroepen en gefotografeerd, er waren ook weer een aantal mensen die met ons op de foto wilden. Ik heb besloten het naast me neer te leggen en gewoon te wuiven alsof ik de koning ben die een markt bezoekt. Morgen is het mayday, een vrije dag om de vrijheid te vieren. Hier hebben we tijd ons huiswerk bij te werken en naar het winkelcentrum te gaan. Landgenoten, gegroet, en tot snel!