De eerste avond in Bangkok

Vandaag zijn we om 8 uur geland op het vliegveld van Bangkok. Vanuit de airco in het vliegtuig liepen we ook gelijk het koele vliegveld op. Het was een stukje lopen naar de douane en toen we er eenmaal aankwamen waren we helaas niet de enigen die besloten hadden een bezoekje aan Thailand te brengen. Het half uurtje dat we in de rij moesten staan konden we optimaal benutten door via de WiFi onze familie en vrienden te laten weten dat we veilig geland waren. Eenmaal aan de beurt kregen we een mooie stempel in ons paspoort en werd er een foto gemaakt, waar Loes overigens erg charmant op staat (ogen dicht en tevreden glimlach).

Vanuit de douane konden we onze bagage op gaan halen, we waren de laatsten en onze tassen stonden al netjes naast de band. Vanuit hier zijn we naar het treinstation gegaan, de airport rail link bracht ons naar station Phaya Thai vanuit waar we een taxi namen naar khao san road, waar ons hotel ligt. 

We werden afgezet bij de rand van khao san road, dit is dé backpackersstraat van Bangkok. Ik ben hier vorig jaar geweest en was dus gewend aan de combinatie van verschillende muziekstijlen, om de 2 meter een Thai die je een zonnebril, onderbroek of pak op maat wil aansmeren, de ontelbare eetkraampjes en dronken mensen die met buckets wodka cola rondbanjeren. Loes was echter erg onder de indruk, toen ik achter me keek zag ik dat Loes haar ogen zo groot waren als biljardballen en was ik blij dat er geen vogels boven ons vlogen want die hadden dan een mooie kans om een vogelpoepje achter te laten in haar mond. Loes wist niet waar ze moest kijken en toen we ongeveer 20 meter door de straat gelopen waren zagen we ons hotel liggen.

Eenmaal ingecheckt gingen we naar onze kamer. De verleiding was groot om op bed te gaan liggen en er morgenvroeg pas uit te komen maar dit hebben we niet gedaan. 
Na ons even kort opgefrist te hebben zijn we (ditmaal zonder backpack) khao san road opgegaan. Loes was nog steeds onder de indruk maar naarmate we verder liepen raakte ze wat meer gewend. Van vorig jaar wist ik dat naast khao san road een rustigere straat ligt genaamd rambuttriroad, hier zijn we naar toe gelopen om onze eerste echte Thaise maaltijd te eten. Loes bestelde rijst met varkensvlees en gefrituurde cashewnoten, helaas kreeg ze iets anders. Ik had meer geluk en kreeg pad Thai met kip en pak soi. Ook de heerlijke fruitsmoothies mochten niet ontbreken. Na het eten riep de eigenaar van het restaurant ons bij zich aan tafel, er zaten meer backpackers. Hij vertelde ons dat hij goocheltrucs ging doen, hij begon met twee elastiekjes met elkaar te verbinden en ze op magische wijze weer uit elkaar te krijgen. Deze trucs met de elastiekjes waren vermakelijk maar niet enorm bijzonder. Het echte werk begon pas toen hij zijn kaarten pakte, ieder van ons moest een kaart pakken, bekijken en weer terug in de stapel stoppen. De man schudde de kaarten en begon door uit het pakje kaarten de kaart van een man te pakken, dit klopte. Vervolgens werd het steeds gekker, de kaart van een vrouw zat in zijn broekzak, in zijn portemonnee zat de kaart van de volgende man, in zijn mond zat de kaart van Loes opgevouwen waar vervolgens nog het hele pakje kaarten uit kwam, hij swipete over zijn telefoon en daar kwam de kaart van de volgende man uit en mijn kaart kwam achter zijn oor vandaan. We hadden nog nooit zo'n kaartentruc van dichtbij gezien en het was erg indrukwekkend. 2 euro lichter van het eten en het drinken liepen we na de show weer verder om richting hotel te gaan. Het is inmiddels 1 uur in de nacht en morgen staat een lange dag Bangkok gepland  om vervolgens met de nachttrein naar chiang mai te gaan.